Het was in december 2009 dat Ella Vogelaar op uitnodiging van het vakblad Groen nog een keer terugging naar haar geliefde wijken en projecten. Ze koos voor het Proefpark in Rotterdam West. Ik had toen een gesprek met haar dat terug te vinden is op you tube. Op 14:30 minuten vertel ik haar dat het ontwikkelen van een wijk het best te vergelijken is met het opvoeden van een kind, dat heeft structuur, soms straf maar vooral ook liefde en vertrouwen nodig. Ella vond het een goede

Mijn vrouw Karin vertelde mij over een artikel dat ze had gelezen over dat wij mensen vroeger voordat we landbouwers werden nauw met wolven samenleefden. We trokken samen op. Er zijn voetstappen gevonden van wolven, naast die van een kind. De hond is ontstaan uit gedomesticeerde wolven, dit gebeurde al 30.000 jaar geleden. Echter toen gingen we schapen houden en daar kwam een probleem, we vonden ze allebei lekker. De wolf werd onze concurrent en we plaatsten hekken om onze sc

In de ‘complexe analyse’ die ik gebruik om de wereld te beschrijven zijn zin en betekenis volwaardig onderdeel. Dit staat haaks op de ‘objectieve analyse’ van de wetenschap zo lijkt bij oppervlakkige beschouwing. De wetenschap en haar beoefenaars gaan prat op hun onafhankelijkheid en objectiviteit. Dat dit onmogelijk is wordt inmiddels breed erkend, maar niet meegewogen. Dat is het grote voordeel van de complexe analyse; deze analyseert het geheel. Laten we ons vandaag op het

Mijn dit jaar begonnen serie populair wetenschappelijke columns vormt samen een essay’ ‘hoe ik de wereld zie’. Dit keer gaat het over het serieus nemen van de burger. Het rekenkamerrapport ‘Burgers op de Bres’, dat vorig najaar werd gepresenteerd is duidelijk in haar conclusies. ‘Niet alleen uit de case-studies, maar ook uit enquêtedata komt het beeld naar voren dat de ondersteuning beter kan: slechts de helft van de Rotterdamse initiatiefnemers vindt dat de gemeente openstaa

Ik heb van de persconferentie een paar fragmenten gezien. Op twitter was er voornamelijk cynisch en negatief commentaar. Wat duidelijk is geworden is dat het niet duidelijk is. Hoeveel schade wordt er veroorzaakt door het virus en hoeveel door de maatregelen. Ga er maar aan staan; alle schadeloosstellingen, de uitgestelde zorg, het vaccin, het muterend virus, het duurt al een jaar en het einde is niet in zicht. Ik schrijf het hier expres door elkaar, want het is verwarrend. W

Een leraar op het VWO zei ooit dat het alledaagse leven op een flipperkast lijkt. Je kan nooit voorspellen wat de bal precies doet, maar ooit verdwijnt hij. Een ding weten we zeker; we gaan dood, maar de weg erheen en wanneer is lastig te voorspellen. Hetzelfde geldt ook in de kwantumwereld; de wereld van het allerkleinste. Je kunt met grote zekerheid de kans berekenen dat je een deeltje ergens vindt. Maar of je het ook echt daar vindt hangt af van de meting af. De zekerheid