In Londen hadden ze eind 19de eeuw een probleem met paardenpoep, vanwege de vele koetsen die door paarden werden getrokken. De meest vermaarde koetsenbouwer was bezig met speciale vering voor de nieuwste koetsen. En toen kwam de auto: geen paardenpoep-probleem meer en de koetsenfabrikant zag zijn omzet dalen ondanks de beter vering. Zo zijn er eindeloos veel voorbeelden van disruptieve technologie, die problemen oplost, maar ze ook weer veroorzaakt na verloop van tijd. En toe

Begin dit jaar ben ik begonnen aan wat ik noem een serie populair wetenschappelijke columns die samen een essay vormen. Het is een voortgaande poging te duiden hoe ik de wereld en mezelf zie. Volgens mij doet iedere schrijver dat op ieder zijn eigen wijze. Woorden zijn nooit helemaal zuiver en formuleringen voor meerdere interpretatie vatbaar. Dan is er nog de relevantie van de boodschap versus de stijl. Je kunt iets heel zinvols krakkemikkig zeggen en onzin smaakvol brengen.

Er hangt iets moedeloos makend rond de milieu- en klimaatdiscussie. Er wordt veel gepraat, veel beloofd maar er verandert weinig. Volgens mij komt dat doordat veranderen lastig, zo niet onmogelijk is. Het systeem, ons verdienmodel, staat het niet toe. Nu ook weer gaat er 2 miljard naar het bedrijfsleven voor CO2-opslag. Dat is symptoombestrijding, zodat we vrolijk kunnen doorproduceren en consumeren. Ik denk dat er een existentiële omslag in ons denken nodig is. Een omslag wa

Onbekend maakt onbemind en daaruit zou één van de mogelijke conclusies kunnen zijn, dat bekend bemind maakt. Dat is lang niet altijd zo, maar in dit geval wel. Ik werk nu zo’n twintig jaar in het ‘groen’ zoals we dat tegenwoordig zeggen. Ik heb het ‘groen’ leren kennen en waarderen door het tuinieren. Dat ‘groen’ omvat namelijk allemaal levende wezens, die net als wij proberen te overleven. Het is een prachtig spel van eten en gegeten worden. Planten waren er al lang voordat