Een veilige plek

Volgens mij is jezelf ‘veilig voelen’ heel belangrijk in een genezingsproces. De mensen waarmee ik werk zitten vaak in een stressvolle situatie in hun leven. Schulden, relatieproblemen, een slechte geestelijke en lichamelijke gezondheid. Deze problemen treden vaak tegelijkertijd op en hebben invloed op elkaar of veroorzaken elkaar zelfs. Bezie het toeslagenschandaal en je ziet dat het ene het andere veroorzaakt. Juist hier is ‘veilig voelen’ ver weg. Het is dus belangrijk dat deze mensen een ‘veilige plek’ vinden waar ze tot rust kunnen komen om stap voor stap aan hun problemen te werken, stress verminderen en weer licht zien aan het eind van de tunnel. Geloof me op een ‘veilige plek’ werkt therapie vele malen effectiever.

Uitgerekend deze ‘veilige omgeving’ ontbreekt vaak, omdat er slechts een enkel probleem wordt aangepakt en niet allemaal tegelijkertijd of integraal zoals je dat chiquer zegt. Iemand die in de schulden zit, kun je beter eerst helpen met schulden, zodat daar rust ontstaat. Hetzelfde geldt voor mensen die met ‘psychische problemen’ kampen. Dit heeft te maken met allerlei factoren. Ze voelen zich niet veilig in een therapie, want misschien zeggen ze wel dingen waardoor hun kinderen uit huis worden geplaatst of hun uitkering gekort.

Een veilige plek is als basis dus heel belangrijk. Hoe ziet een ‘veilige plek’ eruit? Per definitie is dit een plek of beter situatie waar je weet waar je aan toe bent. Vertrouwen is hier het centrale begrip. Je kweekt vertrouwen door heldere regels waarbij afspraken worden nakomen. Daarnaast is een ‘veilige plek’ ook iets waar je jezelf kunt zijn zonder dat je bang bent of je schaamt. Dat is wat wij proberen te bieden in onze stadsgeneeskunde praktijk. Twee uur per dag even uit de molen, handen uit de mouwen in de natuur. We hebben drie regels; afspraken nakomen, niet liegen en positief zijn. Dat laatste is heel belangrijk want onze samenleving zit vol geniepige vernedering. Dit betekent voor mij zaken uitspreken en benoemen als er gepest wordt en conflicten bijleggen, want als we ze samen in ‘harmonie’ oplossen zijn we als groep een stukje gegroeid. Het spreekt voor zich dat dit een proces van vallen en opstaan is. De natuur en een gemeenschappelijk positief doel helpt hier enorm mee.